อัมพาต หมายถึง [อํามะพาด] น. อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาตายไปกระดิกไม่ได้. (ส. อมฺ + วาต = โรคลม).
[อําพะ] น. ต้นมะม่วง, ใช้ว่า อัมพพฤกษ์ ก็มี. (ป.; ส. อามฺร).
น. ป่าหรือสวนมะม่วง.
น. ป่าหรือสวนมะม่วง.
[พอน] น. ฟ้า, ท้องฟ้า, อากาศ; เครื่องนุ่งห่ม ในคำว่า ทิคัมพร =ผู้นุ่งลมห่มทิศ คือ ชีเปลือย, เศวตัมพร = ผู้นุ่งห่มผ้าขาว คือชีผ้าขาวหรือชีปะขาว. (ป., ส.).
น. แม่, หญิงดี, (เป็นชื่อยกย่อง). (ป., ส.).
ว. มีรสเปรี้ยว. (ป.; ส. อมฺล). (เทียบ ข. อมฺพิล ว่า มะขาม).
น. นํ้า. (ป., ส.).